行路难·其一

行路难·其一原文：

中兴功，不可刊。李郭为其易，张许为其难。
仙翁酿得洞庭秋，一滴能令痼疾瘳。石甃静涵云液冷，银床光动玉华浮。碧桃漫说来琼岛，绛雪虚传出阆州。我欲相从换毛骨，不知还解乞人不。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
黄鹂二月转疏帘，桐华辉辉映石楠。邺架芸翻车满五，梁园春暖径函三。和风皎月人相似，鲍逸庾新韵孰参。赖有江河王百谷，蛩鸣也得佐玄谈。
言寻七佛寺，晚向云中攀。秋雨飒然至，人行寒翠间。疏钟来树杪，远火逗松关。直造莲池座，潮音彻万山。
斩蛟将军飞上天，十年海水生红烟。惊涛怒浪尽壁立，楼橹万艘屯战船。兰山摇动秀山舞，小白桃花半吞吐。鸱夷不裹壮士尸，白日貔貅雄帅府。长鲸东来驱海鱿，天吴九首龟六眸。锯牙凿齿烂如雪，屠杀小民如有仇。春雷一震海帖伏，龙变海鱼安海族。鱼盐生计稍得苏，职贡重修远岛服。判官家世忠孝门，独松节士之奇孙。经纶手段饱周孔，岂与弓马同等伦。昼穷经史夜兵律，麟角凤毛多异质。直将仁义化笞榜，羞与奸□竞刀笔。吾闻判官昔佐元戎幕，三军进退出筹度。使移韬略事刑名，坐使剽游归礼乐。凤凰池，麒麟阁，酬德报功殊不薄。九天雨露圣恩深，万里扶摇云外廓。
菱叶荷枝贴水香，谁知五月此追凉。一帘之外孤山寺，身在他乡若故乡。
冰霜啮尽齿将枯，不藉程婴为保孤。万里独归双白璧，半生惟听几慈乌。床头手泽书犹在，梦里风涛气未苏。见说亲教范滂传，有时扶杖更喑呜。
扶老凭藜杖，风光任笑歌。今生能几许，后世知如何。有酒聊供醉，栽花不用多。笑人闲计较，长为子孙魔。
菊坠黄华自可伤，花前犹想旧时香。糟糠贫贱宜相守，富贵荣华岂尔忘。五典彝伦夫妇重，三纲恩义地天长。那堪一夕秋霜外，菊坠黄华自可伤。

行路难·其一拼音解读：

zhōng xìng gōng ，bú kě kān 。lǐ guō wéi qí yì ，zhāng xǔ wéi qí nán 。
xiān wēng niàng dé dòng tíng qiū ，yī dī néng lìng gù jí chōu 。shí zhòu jìng hán yún yè lěng ，yín chuáng guāng dòng yù huá fú 。bì táo màn shuō lái qióng dǎo ，jiàng xuě xū chuán chū láng zhōu 。wǒ yù xiàng cóng huàn máo gǔ ，bú zhī hái jiě qǐ rén bú 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
huáng lí èr yuè zhuǎn shū lián ，tóng huá huī huī yìng shí nán 。yè jià yún fān chē mǎn wǔ ，liáng yuán chūn nuǎn jìng hán sān 。hé fēng jiǎo yuè rén xiàng sì ，bào yì yǔ xīn yùn shú cān 。lài yǒu jiāng hé wáng bǎi gǔ ，qióng míng yě dé zuǒ xuán tán 。
yán xún qī fó sì ，wǎn xiàng yún zhōng pān 。qiū yǔ sà rán zhì ，rén háng hán cuì jiān 。shū zhōng lái shù miǎo ，yuǎn huǒ dòu sōng guān 。zhí zào lián chí zuò ，cháo yīn chè wàn shān 。
zhǎn jiāo jiāng jun1 fēi shàng tiān ，shí nián hǎi shuǐ shēng hóng yān 。jīng tāo nù làng jìn bì lì ，lóu lǔ wàn sōu tún zhàn chuán 。lán shān yáo dòng xiù shān wǔ ，xiǎo bái táo huā bàn tūn tǔ 。chī yí bú guǒ zhuàng shì shī ，bái rì pí xiū xióng shuài fǔ 。zhǎng jīng dōng lái qū hǎi yóu ，tiān wú jiǔ shǒu guī liù móu 。jù yá záo chǐ làn rú xuě ，tú shā xiǎo mín rú yǒu chóu 。chūn léi yī zhèn hǎi tiē fú ，lóng biàn hǎi yú ān hǎi zú 。yú yán shēng jì shāo dé sū ，zhí gòng zhòng xiū yuǎn dǎo fú 。pàn guān jiā shì zhōng xiào mén ，dú sōng jiē shì zhī qí sūn 。jīng lún shǒu duàn bǎo zhōu kǒng ，qǐ yǔ gōng mǎ tóng děng lún 。zhòu qióng jīng shǐ yè bīng lǜ ，lín jiǎo fèng máo duō yì zhì 。zhí jiāng rén yì huà chī bǎng ，xiū yǔ jiān □jìng dāo bǐ 。wú wén pàn guān xī zuǒ yuán róng mù ，sān jun1 jìn tuì chū chóu dù 。shǐ yí tāo luè shì xíng míng ，zuò shǐ piāo yóu guī lǐ lè 。fèng huáng chí ，qí lín gé ，chóu dé bào gōng shū bú báo 。jiǔ tiān yǔ lù shèng ēn shēn ，wàn lǐ fú yáo yún wài kuò 。
líng yè hé zhī tiē shuǐ xiāng ，shuí zhī wǔ yuè cǐ zhuī liáng 。yī lián zhī wài gū shān sì ，shēn zài tā xiāng ruò gù xiāng 。
bīng shuāng niè jìn chǐ jiāng kū ，bú jiè chéng yīng wéi bǎo gū 。wàn lǐ dú guī shuāng bái bì ，bàn shēng wéi tīng jǐ cí wū 。chuáng tóu shǒu zé shū yóu zài ，mèng lǐ fēng tāo qì wèi sū 。jiàn shuō qīn jiāo fàn pāng chuán ，yǒu shí fú zhàng gèng yīn wū 。
fú lǎo píng lí zhàng ，fēng guāng rèn xiào gē 。jīn shēng néng jǐ xǔ ，hòu shì zhī rú hé 。yǒu jiǔ liáo gòng zuì ，zāi huā bú yòng duō 。xiào rén xián jì jiào ，zhǎng wéi zǐ sūn mó 。
jú zhuì huáng huá zì kě shāng ，huā qián yóu xiǎng jiù shí xiāng 。zāo kāng pín jiàn yí xiàng shǒu ，fù guì róng huá qǐ ěr wàng 。wǔ diǎn yí lún fū fù zhòng ，sān gāng ēn yì dì tiān zhǎng 。nà kān yī xī qiū shuāng wài ，jú zhuì huáng huá zì kě shāng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

行路难·其一相关翻译

（26）潇湘：湘江与潇水。
①连州：地名，治所在今广东连县。村墟：村落。墟，即虚，集市。郡楼：郡城城楼适：偶然，恰好。俚歌：民间歌谣。俟：等待。采诗者：采集民谣的官吏。
②江娥：一作“湘娥”。素女：传说中的神女。中国：即国之中央，意谓在京城。
②深林：指“幽篁”。相照：与“独坐”相应，意思是说，左右无人相伴，唯有明月似解人意，偏来相照。长啸：撮口而呼，这里指吟咏、歌唱。古代一些超逸之士常用来抒发感情。魏晋名士称吹口哨为啸。

行路难·其一相关赏析

凤凰于飞，翙翙其羽，亦傅于天。蔼蔼王多吉人，维君子命，媚于庶人。
这首诗在思想上和艺术上，都是很能代表李白特色的篇章之一。诗以江上的遨游起兴，表现了诗人对庸俗、局促的现实的蔑弃，和对自由、美好的生活理想的追求。

作者介绍

释本如 释本如（九八一～一○五○），四明（今浙江宁波）人，俗姓林。真宗大中祥符四年（一○一一）住东山承天寺，历三十年。仁宗庆历二年（一○四二）赐号神照大师，建白莲寺。皇祐二年卒，年七十。《释门正统》卷六有传。