项脊轩志

项脊轩志原文：

开成己未岁，余蒲柳之年六十有八。冬十月甲寅旦，始得风瘅之疾，体矜目眩，左足不支，盖老病相乘时而至耳。余早栖心释梵，浪迹老庄，因疾观身，果有所得。何则？外形骸而内忘忧恚，先禅观而后顺医治。旬月以还，厥疾少间，杜门高枕，澹然安闲。吟讽兴来，亦不能遏，因成十五首，题为病中诗，且贻所知，兼用自广。昔刘公干病漳浦，谢康乐卧临川，咸有篇章，抒咏其志。今引而序之者，虑不知我者或加诮焉。
落木号空山，幽花照墟里。有客踏秋来，对酒胡不喜。正色临前轩，寒香扑书几。醉眼一摩挲，何如画图里。
短墙不碍远山青，无事烧香读道经。时把一杯非好饮，客怀宜醉不宜醒。
越梅半拆轻寒里，冰清淡薄笼蓝水。暖觉杏梢红，游丝狂惹风。闲阶莎径碧，远梦犹堪惜。离恨又迎春，相思难重陈。
乱草独弯＊。鼓腹高歌自在闲。一枕游仙清梦断，怡颜。笑傲声喧碧嶂间。日午启柴关。雀跃徘徊望远山。山下有人来问道，知难。雀跃无言
共工触天柱，西北遂倾坠。重烦五色石，复得天定位。神娲抑何心？补天不补地。东南大海中，遂令日生事。灵鳌实天遗，受钓误贪饵。岱舆与员峤，坐失神山二。蓬莱固无恙，左股复割弃。为天谋者谁？敢道无遗议？诸仙各神通，坐视果何意？閒愁落万古，茫茫渺难计。徒劳炎帝女，填海作精卫。
风凄城上楼。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。

项脊轩志拼音解读：

kāi chéng jǐ wèi suì ，yú pú liǔ zhī nián liù shí yǒu bā 。dōng shí yuè jiǎ yín dàn ，shǐ dé fēng dān zhī jí ，tǐ jīn mù xuàn ，zuǒ zú bú zhī ，gài lǎo bìng xiàng chéng shí ér zhì ěr 。yú zǎo qī xīn shì fàn ，làng jì lǎo zhuāng ，yīn jí guān shēn ，guǒ yǒu suǒ dé 。hé zé ？wài xíng hái ér nèi wàng yōu huì ，xiān chán guān ér hòu shùn yī zhì 。xún yuè yǐ hái ，jué jí shǎo jiān ，dù mén gāo zhěn ，dàn rán ān xián 。yín fěng xìng lái ，yì bú néng è ，yīn chéng shí wǔ shǒu ，tí wéi bìng zhōng shī ，qiě yí suǒ zhī ，jiān yòng zì guǎng 。xī liú gōng gàn bìng zhāng pǔ ，xiè kāng lè wò lín chuān ，xián yǒu piān zhāng ，shū yǒng qí zhì 。jīn yǐn ér xù zhī zhě ，lǜ bú zhī wǒ zhě huò jiā qiào yān 。
luò mù hào kōng shān ，yōu huā zhào xū lǐ 。yǒu kè tà qiū lái ，duì jiǔ hú bú xǐ 。zhèng sè lín qián xuān ，hán xiāng pū shū jǐ 。zuì yǎn yī mó suō ，hé rú huà tú lǐ 。
duǎn qiáng bú ài yuǎn shān qīng ，wú shì shāo xiāng dú dào jīng 。shí bǎ yī bēi fēi hǎo yǐn ，kè huái yí zuì bú yí xǐng 。
yuè méi bàn chāi qīng hán lǐ ，bīng qīng dàn báo lóng lán shuǐ 。nuǎn jiào xìng shāo hóng ，yóu sī kuáng rě fēng 。xián jiē shā jìng bì ，yuǎn mèng yóu kān xī 。lí hèn yòu yíng chūn ，xiàng sī nán zhòng chén 。
luàn cǎo dú wān ＊。gǔ fù gāo gē zì zài xián 。yī zhěn yóu xiān qīng mèng duàn ，yí yán 。xiào ào shēng xuān bì zhàng jiān 。rì wǔ qǐ chái guān 。què yuè pái huái wàng yuǎn shān 。shān xià yǒu rén lái wèn dào ，zhī nán 。què yuè wú yán
gòng gōng chù tiān zhù ，xī běi suí qīng zhuì 。zhòng fán wǔ sè shí ，fù dé tiān dìng wèi 。shén wā yì hé xīn ？bǔ tiān bú bǔ dì 。dōng nán dà hǎi zhōng ，suí lìng rì shēng shì 。líng áo shí tiān yí ，shòu diào wù tān ěr 。dài yú yǔ yuán qiáo ，zuò shī shén shān èr 。péng lái gù wú yàng ，zuǒ gǔ fù gē qì 。wéi tiān móu zhě shuí ？gǎn dào wú yí yì ？zhū xiān gè shén tōng ，zuò shì guǒ hé yì ？jiān chóu luò wàn gǔ ，máng máng miǎo nán jì 。tú láo yán dì nǚ ，tián hǎi zuò jīng wèi 。
fēng qī chéng shàng lóu 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

项脊轩志相关翻译

①吴丝蜀桐：吴地之丝，蜀地之桐。此指制作箜篌的材料。张：调好弦，准备调奏。高秋：指弹奏时间。空山：一作“空白”。
⑷四海：指全国。闲田：没有耕种的田。

项脊轩志相关赏析

这首小令涉及历史主题，曲调沉郁顿挫，与乔吉其他作品清丽婉美的特点有很大差异。这也体现了乔吉对历史兴替的无限慨叹。

作者介绍

贾至 贾至（718—772）字幼隣，宋代洛阳人，贾曾之子。生于唐玄宗开元六年，卒于宋代宗大历七年，年五十五岁。擢明经第，为军父尉。安禄山乱，从唐玄宗幸蜀，知制诰，历中书舍人。时肃宗即位于灵武，玄宗令至作传位册文。至德中，将军王去荣坐事当诛，肃宗惜去荣材，诏贷死。至切谏，谓坏法当诛。广德初，为礼部侍郎，封信都县伯。后封京兆尹，兼御史大夫。卒，谥文。至著有文集三十卷，《唐才子传》有其传。