忆远曲

忆远曲原文：

北风吹雾昼昏昏，独守孤城节义存。一剑身持惟有死，四郊兵合竟无援。烟生睥睨焚降诏，血溅旌旗洒泪痕。落日重游吊陈迹，买丝空欲绣平原。
村落兵戈后，江湖几杖前。索居兼屏燕，幽梦反宜蝉。茅舍分炊火，苔砖出酿泉。家贫思辟谷，非是博长年。
故国神游，多情应笑我，早生华发。
何处君家，蟠桃花下瑶池畔。日迟烟暖。占得春长远。几见花开，一任年光换。今年见。明年重见。春色如人面。
孤鹤不累巢，离鸾不饮溪。溪明难为影，巢成谁与栖。飘飘无根云，流丽如虹蜺。下有贞松台，白日昼且凄。我思彻霄汉，冥邈不可梯。青青东园柳，子规当树啼。来者何用欢，去者日以迷。击石端出火，捣辛能作齑。妾心倘未明，请看井中泥。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
朝隐真风暮隐霞，鸾麟接步虎摩牙。岩藏午日冬无雪，池碍南箕荷有花。子欲高眠浮世外，我思长啸白云赊。撄宁未必非仙骨，况有峰头玉女家。
握手江湄感慨吟，月明千里故人心。故乡今向他乡别，顿觉离情异样深。

忆远曲拼音解读：

běi fēng chuī wù zhòu hūn hūn ，dú shǒu gū chéng jiē yì cún 。yī jiàn shēn chí wéi yǒu sǐ ，sì jiāo bīng hé jìng wú yuán 。yān shēng pì nì fén jiàng zhào ，xuè jiàn jīng qí sǎ lèi hén 。luò rì zhòng yóu diào chén jì ，mǎi sī kōng yù xiù píng yuán 。
cūn luò bīng gē hòu ，jiāng hú jǐ zhàng qián 。suǒ jū jiān píng yàn ，yōu mèng fǎn yí chán 。máo shě fèn chuī huǒ ，tái zhuān chū niàng quán 。jiā pín sī pì gǔ ，fēi shì bó zhǎng nián 。
gù guó shén yóu ，duō qíng yīng xiào wǒ ，zǎo shēng huá fā 。
hé chù jun1 jiā ，pán táo huā xià yáo chí pàn 。rì chí yān nuǎn 。zhàn dé chūn zhǎng yuǎn 。jǐ jiàn huā kāi ，yī rèn nián guāng huàn 。jīn nián jiàn 。míng nián zhòng jiàn 。chūn sè rú rén miàn 。
gū hè bú lèi cháo ，lí luán bú yǐn xī 。xī míng nán wéi yǐng ，cháo chéng shuí yǔ qī 。piāo piāo wú gēn yún ，liú lì rú hóng ní 。xià yǒu zhēn sōng tái ，bái rì zhòu qiě qī 。wǒ sī chè xiāo hàn ，míng miǎo bú kě tī 。qīng qīng dōng yuán liǔ ，zǐ guī dāng shù tí 。lái zhě hé yòng huān ，qù zhě rì yǐ mí 。jī shí duān chū huǒ ，dǎo xīn néng zuò jī 。qiè xīn tǎng wèi míng ，qǐng kàn jǐng zhōng ní 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
cháo yǐn zhēn fēng mù yǐn xiá ，luán lín jiē bù hǔ mó yá 。yán cáng wǔ rì dōng wú xuě ，chí ài nán jī hé yǒu huā 。zǐ yù gāo mián fú shì wài ，wǒ sī zhǎng xiào bái yún shē 。yīng níng wèi bì fēi xiān gǔ ，kuàng yǒu fēng tóu yù nǚ jiā 。
wò shǒu jiāng méi gǎn kǎi yín ，yuè míng qiān lǐ gù rén xīn 。gù xiāng jīn xiàng tā xiāng bié ，dùn jiào lí qíng yì yàng shēn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

忆远曲相关翻译

③白石烂：宁戚《放牛歌》中有“南山矸，白石烂，生不逢尧与舜禅”之句。黑貂裘：《战国策·秦策》载，苏秦“说秦王，书十上而说不行，黑貂之裘敝”。
⑥生民：百姓。遗：剩下。

忆远曲相关赏析

这首词的上片写塞外秋肃，昭君触景生怀，回顾汉宫旧事，心潮难平；下片前两句继续抒写昭君情怀，揭示了昭君悲愤之深，揭示了这种悲剧的历史延续性。全词音节浏亮宛转，沉郁顿挫；字面绮丽温润，震撼人心，可谓寓刚健于婀娜，变温婉成悲凉。

作者介绍

谭铢 谭铢，唐文学家。一作谈铢，吴郡（今苏州）人。初为广文生，尝习佛学。武宗会昌元年(841)登进士第，曾为苏州鹾院官。懿宗咸通十一年(870)前后，又任池阳地方官，作《庐州明教寺转关经藏记》。罢职后，游九华山，题诗云：“我来暗凝情，务道志更坚”。历经仕路沉浮，性转淡泊。《全唐诗》录存其诗二首。《全唐文》录存其文一篇。