西京赋

西京赋原文：

天涯除客子，何者却飘蓬。病待微阳起，诗怜小至穷。峰阴分鬼火，溪北断渔筒。闷坐梅花下，吹来酿雪风。
輶轩更为远游轻，原隰光华阻使程。莫遣衣当犀瘴减，遥知句向蜃楼成。閒探仙籍朱明洞，吊访图经赵尉城。共说交南多宝玉，饮冰心胆自孤清。
晚禾收罢散鸡豚，浊酒时携过近村。野老不知尧舜力，别开深洞创乾坤。
归卧茅檐下，读书发爱贫。莺声十年事，草色满城春。道丧悲浮俗，情高梦古人。眼前君莫问，吾与酒杯亲。¤
嫩指调冰。弹不破、人天绿意冥冥。弦畔东风，吹冷万古瑶情。春梦和他鹦鹉忏，秋怀诉与凤凰听。漫销凝。催花羯鼓，弄月鹅笙。相思水荒山远，料移船海上，别调凄清。见说文鸾，而今也叹飘零。禅心几回拖逗，初不为琵琶肠断声。兰因在，伴华年、锦瑟修到三生。
桃李花开日载阳，流沙河浅水如汤。无端昨夜西风急，尽捲波涛上小岗。
春生复秋落，物物犹帝力。哀哉劬劳恩，甘藟至诚实。棘心咏诗人，常恐一旦失。何乃不我报，皎皎如白日。痛哉胡为生，每念气填臆。仰君犹长庚，华发萃众德。岁时捧金樽，门户几万石。常云我有子，未易先尺璧。伯仁非碌碌，到此辄自惑。庶几德有相，睥睨莫我逼。颇闻君有言，既跌不见谪。李杜苟齐名，死且不足惜。孰不斯言愧，谓君寿无极。岂知属纩书，何为在吾侧。堂堂古益友，千载同此室。撼铎倘能参，我泪不虚滴。
云间有双雁，弋者欲炙之。雁飞向南去，虽有矰{左矢右敫}将安施。山川悠远霜苦，可怜宿食不得时。一雁中道死，一雁忍痛鸣且飞。黄云落日天地瘦，惟有影与形相随。归来故巢亦已毁，朝吟夕怨欲诉谁。千古万古多别离，唯有死者何当归。呜呼物生有情盍俱死，莫令后死空鸣悲。
遭时不祥厄阳九，垢面蓬鬓丧家狗。四夷交侵小雅废，率其子弟攻父母。封豕长蛇亘人域，天子下殿跣足走。凝碧池头乐最愁，连昌宫里花亦丑。三精雾塞黑曈曈，天破地裂一无有。谁执弓矢救日月，仰泣旻天大号吼。贤者不入胜母里，义士耻饮盗泉水。丈夫立身乃大事，一失此足死亦耻。当知孔明杲卿辈，岿然三代古君子。吕尚磻溪钓文王，乃是汉唐人才尔。到今大坏不可救，鸱枭破獍咀唇齿。高瞠双眼视天下，黔首浑敦状如鬼。龙堆大漠鸟兽夷，舌捲音响蛮侏离。不类人形舞百怪，错乱天命灾群黎。营州羯狗猪龙形，讵能篡有唐丕基。太子即位灵武日，天开万仞磨崖碑。载定尊卑奠鳌极，一新正朔授人时。渐被日出月没处，梯航臣妾拜京师。黄旗紫盖东南兴，大火王气浮晴春。勿欺一成一旅微，少康犹能作之君。班超已著王命论，陈婴王陵毋生心。绛衣大冠大敌勇，今日岂无刘将军。田野豪杰久延颈，一呼而动云来奔。我当率之效驰驱，整顿乾坤明大伦。旧邦新命光前王，逆俗污染咸惟新。
栖神之山云雨齐，雪消春水涨横溪。长松正与层楼对，高士还同独鹤栖。每见迂名嗤薄俗，绝无尘事恼清闺。燕游一月不归去，应爱竹林莺乱啼。

西京赋拼音解读：

tiān yá chú kè zǐ ，hé zhě què piāo péng 。bìng dài wēi yáng qǐ ，shī lián xiǎo zhì qióng 。fēng yīn fèn guǐ huǒ ，xī běi duàn yú tǒng 。mèn zuò méi huā xià ，chuī lái niàng xuě fēng 。
yóu xuān gèng wéi yuǎn yóu qīng ，yuán xí guāng huá zǔ shǐ chéng 。mò qiǎn yī dāng xī zhàng jiǎn ，yáo zhī jù xiàng shèn lóu chéng 。jiān tàn xiān jí zhū míng dòng ，diào fǎng tú jīng zhào wèi chéng 。gòng shuō jiāo nán duō bǎo yù ，yǐn bīng xīn dǎn zì gū qīng 。
wǎn hé shōu bà sàn jī tún ，zhuó jiǔ shí xié guò jìn cūn 。yě lǎo bú zhī yáo shùn lì ，bié kāi shēn dòng chuàng qián kūn 。
guī wò máo yán xià ，dú shū fā ài pín 。yīng shēng shí nián shì ，cǎo sè mǎn chéng chūn 。dào sàng bēi fú sú ，qíng gāo mèng gǔ rén 。yǎn qián jun1 mò wèn ，wú yǔ jiǔ bēi qīn 。¤
nèn zhǐ diào bīng 。dàn bú pò 、rén tiān lǜ yì míng míng 。xián pàn dōng fēng ，chuī lěng wàn gǔ yáo qíng 。chūn mèng hé tā yīng wǔ chàn ，qiū huái sù yǔ fèng huáng tīng 。màn xiāo níng 。cuī huā jié gǔ ，nòng yuè é shēng 。xiàng sī shuǐ huāng shān yuǎn ，liào yí chuán hǎi shàng ，bié diào qī qīng 。jiàn shuō wén luán ，ér jīn yě tàn piāo líng 。chán xīn jǐ huí tuō dòu ，chū bú wéi pí pá cháng duàn shēng 。lán yīn zài ，bàn huá nián 、jǐn sè xiū dào sān shēng 。
táo lǐ huā kāi rì zǎi yáng ，liú shā hé qiǎn shuǐ rú tāng 。wú duān zuó yè xī fēng jí ，jìn juǎn bō tāo shàng xiǎo gǎng 。
chūn shēng fù qiū luò ，wù wù yóu dì lì 。āi zāi qú láo ēn ，gān lěi zhì chéng shí 。jí xīn yǒng shī rén ，cháng kǒng yī dàn shī 。hé nǎi bú wǒ bào ，jiǎo jiǎo rú bái rì 。tòng zāi hú wéi shēng ，měi niàn qì tián yì 。yǎng jun1 yóu zhǎng gēng ，huá fā cuì zhòng dé 。suì shí pěng jīn zūn ，mén hù jǐ wàn shí 。cháng yún wǒ yǒu zǐ ，wèi yì xiān chǐ bì 。bó rén fēi lù lù ，dào cǐ zhé zì huò 。shù jǐ dé yǒu xiàng ，pì nì mò wǒ bī 。pō wén jun1 yǒu yán ，jì diē bú jiàn zhé 。lǐ dù gǒu qí míng ，sǐ qiě bú zú xī 。shú bú sī yán kuì ，wèi jun1 shòu wú jí 。qǐ zhī shǔ kuàng shū ，hé wéi zài wú cè 。táng táng gǔ yì yǒu ，qiān zǎi tóng cǐ shì 。hàn duó tǎng néng cān ，wǒ lèi bú xū dī 。
yún jiān yǒu shuāng yàn ，yì zhě yù zhì zhī 。yàn fēi xiàng nán qù ，suī yǒu zēng {zuǒ shǐ yòu jiǎo }jiāng ān shī 。shān chuān yōu yuǎn shuāng kǔ ，kě lián xiǔ shí bú dé shí 。yī yàn zhōng dào sǐ ，yī yàn rěn tòng míng qiě fēi 。huáng yún luò rì tiān dì shòu ，wéi yǒu yǐng yǔ xíng xiàng suí 。guī lái gù cháo yì yǐ huǐ ，cháo yín xī yuàn yù sù shuí 。qiān gǔ wàn gǔ duō bié lí ，wéi yǒu sǐ zhě hé dāng guī 。wū hū wù shēng yǒu qíng hé jù sǐ ，mò lìng hòu sǐ kōng míng bēi 。
zāo shí bú xiáng è yáng jiǔ ，gòu miàn péng bìn sàng jiā gǒu 。sì yí jiāo qīn xiǎo yǎ fèi ，lǜ qí zǐ dì gōng fù mǔ 。fēng shǐ zhǎng shé gèn rén yù ，tiān zǐ xià diàn xiǎn zú zǒu 。níng bì chí tóu lè zuì chóu ，lián chāng gōng lǐ huā yì chǒu 。sān jīng wù sāi hēi tóng tóng ，tiān pò dì liè yī wú yǒu 。shuí zhí gōng shǐ jiù rì yuè ，yǎng qì mín tiān dà hào hǒu 。xián zhě bú rù shèng mǔ lǐ ，yì shì chǐ yǐn dào quán shuǐ 。zhàng fū lì shēn nǎi dà shì ，yī shī cǐ zú sǐ yì chǐ 。dāng zhī kǒng míng gǎo qīng bèi ，kuī rán sān dài gǔ jun1 zǐ 。lǚ shàng bō xī diào wén wáng ，nǎi shì hàn táng rén cái ěr 。dào jīn dà huài bú kě jiù ，chī xiāo pò jìng jǔ chún chǐ 。gāo chēng shuāng yǎn shì tiān xià ，qián shǒu hún dūn zhuàng rú guǐ 。lóng duī dà mò niǎo shòu yí ，shé juǎn yīn xiǎng mán zhū lí 。bú lèi rén xíng wǔ bǎi guài ，cuò luàn tiān mìng zāi qún lí 。yíng zhōu jié gǒu zhū lóng xíng ，jù néng cuàn yǒu táng pī jī 。tài zǐ jí wèi líng wǔ rì ，tiān kāi wàn rèn mó yá bēi 。zǎi dìng zūn bēi diàn áo jí ，yī xīn zhèng shuò shòu rén shí 。jiàn bèi rì chū yuè méi chù ，tī háng chén qiè bài jīng shī 。huáng qí zǐ gài dōng nán xìng ，dà huǒ wáng qì fú qíng chūn 。wù qī yī chéng yī lǚ wēi ，shǎo kāng yóu néng zuò zhī jun1 。bān chāo yǐ zhe wáng mìng lùn ，chén yīng wáng líng wú shēng xīn 。jiàng yī dà guàn dà dí yǒng ，jīn rì qǐ wú liú jiāng jun1 。tián yě háo jié jiǔ yán jǐng ，yī hū ér dòng yún lái bēn 。wǒ dāng lǜ zhī xiào chí qū ，zhěng dùn qián kūn míng dà lún 。jiù bāng xīn mìng guāng qián wáng ，nì sú wū rǎn xián wéi xīn 。
qī shén zhī shān yún yǔ qí ，xuě xiāo chūn shuǐ zhǎng héng xī 。zhǎng sōng zhèng yǔ céng lóu duì ，gāo shì hái tóng dú hè qī 。měi jiàn yū míng chī báo sú ，jué wú chén shì nǎo qīng guī 。yàn yóu yī yuè bú guī qù ，yīng ài zhú lín yīng luàn tí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

西京赋相关翻译

①连州：地名，治所在今广东连县。村墟：村落。墟，即虚，集市。郡楼：郡城城楼适：偶然，恰好。俚歌：民间歌谣。俟：等待。采诗者：采集民谣的官吏。
③客行士：出门在外奔波的人，指征夫。徭役：在远地服役。
⑵故园：指长安和自己在长安的家。漫漫：形容路途十分遥远。

西京赋相关赏析

“雁足不来，马蹄难驻，门掩一庭芳景。”说她终日期待着能得到“我”的消息，却始终等不来鸿雁的传信，终日期待着能再见到“我”的音容，却始终看不到“我”的身影出现在门前。庭院里一派春日佳景，她却把门户关闭，尽情描写出人空憔悴的凄楚情景。
在艺术手法上，此曲想象新颖奇特、笔调幽默，造语诙谐，传神之法尤为出色。即实处写形，亦化实为虚，采用超限比喻手法，说鱼胜于巨鳌，恨东洋为小，其大究竟如何，则有意模糊不述，鱼之大便没有界限。这样，读者的想象力可得到充分发挥，因而极大地提高了作品欣赏中的可塑性和再造力。这是古代诗歌状情写物中颇具特色的手法。这首小令堪称优秀典范之一。

作者介绍

伍唐珪 生卒年不详。袁州宜春(今江西宜春)人，唐末进士。家贫，坎坷失路，终老山村。事迹略见其诗及《唐诗纪事》卷七一。《全唐诗》存诗3首。