贺新郎·纤夫词

贺新郎·纤夫词原文：

为爱荷花并蒂开，便将荷叶作金杯。桃根桃叶俱殊色，且看相携渡水来。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
问俗熊轓出济方，人云何武此淮阳。春回太岳千家雨，秋压潢池一剑霜。北极旧遗丹禁履，西曹重检白云章。汉廷画一吾真幸，执法双瞻帝座傍。
高林红叶醉青霜，爽气棱棱接混茫。文旆涉江良晤晚，山庄投辖故情长。菊觞累举仍棋局，茶灶频移近笔床。话旧连宵殊未了，谷兰秋老尚同芳。
凉月侵阶客思孤，戏将瓜果祝庭隅。年年乞尽天孙巧，剩与人间拙汉无。
处事元如寄，浮生疑即归。床头琴绝响，灯下泪停挥。斤斧侵乔木，莓苔掩旧扉。秋霜惊满鬓，堪惜故人稀。
云龙双辅，匣龙双起，当年楚尾吴头。借月命卿，占星分使，来宽俗瘵君忧。绣指屈儒流。□暂辍北阙，小试南州。协奏熏风，霈为霖雨岁登秋。春工点缀芳柔。正梅凝笑脸，柳弄青眸。柏叶荐觞，椒花载颂，休辞秉烛嬉游。乃眷在宸旒。更德标银管，名覆金瓯。共看朝天露稳，归拜富民侯。

贺新郎·纤夫词拼音解读：

wéi ài hé huā bìng dì kāi ，biàn jiāng hé yè zuò jīn bēi 。táo gēn táo yè jù shū sè ，qiě kàn xiàng xié dù shuǐ lái 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
wèn sú xióng fān chū jì fāng ，rén yún hé wǔ cǐ huái yáng 。chūn huí tài yuè qiān jiā yǔ ，qiū yā huáng chí yī jiàn shuāng 。běi jí jiù yí dān jìn lǚ ，xī cáo zhòng jiǎn bái yún zhāng 。hàn tíng huà yī wú zhēn xìng ，zhí fǎ shuāng zhān dì zuò bàng 。
gāo lín hóng yè zuì qīng shuāng ，shuǎng qì léng léng jiē hún máng 。wén pèi shè jiāng liáng wù wǎn ，shān zhuāng tóu xiá gù qíng zhǎng 。jú shāng lèi jǔ réng qí jú ，chá zào pín yí jìn bǐ chuáng 。huà jiù lián xiāo shū wèi le ，gǔ lán qiū lǎo shàng tóng fāng 。
liáng yuè qīn jiē kè sī gū ，xì jiāng guā guǒ zhù tíng yú 。nián nián qǐ jìn tiān sūn qiǎo ，shèng yǔ rén jiān zhuō hàn wú 。
chù shì yuán rú jì ，fú shēng yí jí guī 。chuáng tóu qín jué xiǎng ，dēng xià lèi tíng huī 。jīn fǔ qīn qiáo mù ，méi tái yǎn jiù fēi 。qiū shuāng jīng mǎn bìn ，kān xī gù rén xī 。
yún lóng shuāng fǔ ，xiá lóng shuāng qǐ ，dāng nián chǔ wěi wú tóu 。jiè yuè mìng qīng ，zhàn xīng fèn shǐ ，lái kuān sú zhài jun1 yōu 。xiù zhǐ qū rú liú 。□zàn chuò běi què ，xiǎo shì nán zhōu 。xié zòu xūn fēng ，pèi wéi lín yǔ suì dēng qiū 。chūn gōng diǎn zhuì fāng róu 。zhèng méi níng xiào liǎn ，liǔ nòng qīng móu 。bǎi yè jiàn shāng ，jiāo huā zǎi sòng ，xiū cí bǐng zhú xī yóu 。nǎi juàn zài chén liú 。gèng dé biāo yín guǎn ，míng fù jīn ōu 。gòng kàn cháo tiān lù wěn ，guī bài fù mín hóu 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

贺新郎·纤夫词相关翻译

①徐都曹：徐勉，字修仁，是谢朓的朋友。新渚：即新亭渚。新亭为东吴时所建，在都城建康的郊外。宛洛：指宛县和洛县。宛县是南阳郡治所在，汉时有“南都”之称。洛阳是东汉的都城。皇州，指都城建康。
⑤知多少：不知有多少，知：不知，表示推想。

贺新郎·纤夫词相关赏析

老婆婆反问李白：“滴水可以穿石，愚公可以移山，铁杵为什么不能磨成绣花针呢？”
该曲描写洞庭秋景，动静结合，相映成趣，给读者留下了洞庭之秋的万种风情。

作者介绍

吕胜己 [约公元一一七三年前后在世]字季克，建阳人。生卒年均不详，约宋孝宗乾道末前后在世。从张栻、朱熹讲学。工汉隶。父吕祉，绍兴七年(1147)于淮西兵变死后，敕葬于邵武，胜己因家焉。从朱熹讲学。仕为湖南干官，历江州通判，知杭州。淳熙八年辛丑(1181)，知沅州，坐事放罢。罢官后至长沙，有《满江红·辛丑年假守沅州蒙恩贬罢归次长沙道中作》词。官至朝请大夫。