琴赋

琴赋原文：

钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
斋馀睡思生汤饼，红颗分甘惬下茶。如梦泊船甘柘雨，芭蕉林里有人家。
绝代词人美丈夫，豪吟帘月挂珊瑚。官方几借诗城律，兵法谁如笔陈图。海外奇文传鳄徙，袖中长技惜龙屠。君恩定识蛾眉妒，谱向闺帷问有无。
空亭鹤雏，空床蠹鱼。诗瓢酒盏茶炉，是湖中薄书。郎真漫乎，翁真醉欤。樊川逸少眉苏，结烟波钓徒。
秋圃正逃名，名因种菊成。官闲资抱瓮，斋冷好餐英。满把缘谁采，深杯待客倾。离骚今读罢，秋日灌园情。
草堂少花今欲栽，不问绿李与黄梅。石笋街中却归去，果园坊里为求来。
占云日日问何如，物意焦卷重可吁。微洒人皆忧未济，积诚我自愧中孚。滂沱幸已符先兆，䆉稏行看穫上腴。此事相关情正切，吾侪初岂事誇谀。

琴赋拼音解读：

diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
zhāi yú shuì sī shēng tāng bǐng ，hóng kē fèn gān qiè xià chá 。rú mèng bó chuán gān zhè yǔ ，bā jiāo lín lǐ yǒu rén jiā 。
jué dài cí rén měi zhàng fū ，háo yín lián yuè guà shān hú 。guān fāng jǐ jiè shī chéng lǜ ，bīng fǎ shuí rú bǐ chén tú 。hǎi wài qí wén chuán è xǐ ，xiù zhōng zhǎng jì xī lóng tú 。jun1 ēn dìng shí é méi dù ，pǔ xiàng guī wéi wèn yǒu wú 。
kōng tíng hè chú ，kōng chuáng dù yú 。shī piáo jiǔ zhǎn chá lú ，shì hú zhōng báo shū 。láng zhēn màn hū ，wēng zhēn zuì yú 。fán chuān yì shǎo méi sū ，jié yān bō diào tú 。
qiū pǔ zhèng táo míng ，míng yīn zhǒng jú chéng 。guān xián zī bào wèng ，zhāi lěng hǎo cān yīng 。mǎn bǎ yuán shuí cǎi ，shēn bēi dài kè qīng 。lí sāo jīn dú bà ，qiū rì guàn yuán qíng 。
cǎo táng shǎo huā jīn yù zāi ，bú wèn lǜ lǐ yǔ huáng méi 。shí sǔn jiē zhōng què guī qù ，guǒ yuán fāng lǐ wéi qiú lái 。
zhàn yún rì rì wèn hé rú ，wù yì jiāo juàn zhòng kě yù 。wēi sǎ rén jiē yōu wèi jì ，jī chéng wǒ zì kuì zhōng fú 。pāng tuó xìng yǐ fú xiān zhào ，䆉yà háng kàn hù shàng yú 。cǐ shì xiàng guān qíng zhèng qiē ，wú chái chū qǐ shì kuā yú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

琴赋相关翻译

②山重水复：一座座山、一道道水重重叠叠。柳暗花明：柳色深绿，花色红艳。
②檐：房檐。

琴赋相关赏析

开篇两句呈现出一种华丽的贵胄之气和踌躇满志之态。“金鱼玉带罗襕扣”是从衣饰显示出其品阶，显然伯颜此时已身居高位，位列五候，甚是尊贵。他所佩戴的金鱼鱼符，所系的玉饰腰带，所穿衣服的扣子，无一不是达官贵人特有的佩饰，昭示着他们的门第身份和地位。

此曲构思独特，角度新颖层层展开，把一个“情”字表现得极为丰富、深刻。旧地重游、物是人非，最令人伤感，作者把当前的景和以前的情巧妙地联结在一起，以追忆的方式抒发对恋人的深情。

作者介绍

孙翃 孙翃，唐代诗人，尝以监察御史使洪州。张九龄在洪州时，翃与往还。诗一首。