九叹

九叹原文：

故国一千里，他乡此独征。乱山依远戍，寒日下孤城。灯火曕程远，川原入望平。不堪回首处，孤雁入云鸣。
悽怆郇瑕色，差池弱冠年。丈人叨礼数，文律早周旋。台阁黄图里，簪裾紫盖边。尊荣真不忝，端雅独翛然。贡喜音容间，冯招病疾缠。南过骇仓卒，北思悄联绵。鵩鸟长沙讳，犀牛蜀郡怜。素车犹恸哭，宝剑欲高悬。汉道中兴盛，韦经亚相传。冲融标世业，磊落映时贤。城府深朱夏，江湖眇霁天。绮楼关树顶，飞旐汎堂前。帟幕疑风燕，笳箫急暮蝉。兴残虚白室，迹断孝廉船。童孺交游尽，喧卑俗事牵。老来多涕泪，情在强诗篇。谁寄方隅理，朝难将帅权。春秋褒贬例，名器重双全。
独倚危楼四望遥，杏花春陌马声骄。池边冰刃暖初落，山上雪棱寒未销。溪送绿波穿郡宅，日移红影度村桥。主人年少多情味，笑换金龟解珥貂。
小奴携筐绿掩苒，斜日归自东邻家。青精未试仙子诀，泠淘的见诗翁誇。人间正味竟何在，天地育物真无涯。紫莼青荇更不恶，高秋谁泛三江槎。
夜饮不知更漏永，余酣困染朝阳。庭前莺燕乱丝簧。醉眠犹未起，花影满晴窗。帘外报言天色好，水沈已染罗裳。檀郎欲起趁春狂。佳人嗔不语，劈面D878丁香。
遭时不祥厄阳九，垢面蓬鬓丧家狗。四夷交侵小雅废，率其子弟攻父母。封豕长蛇亘人域，天子下殿跣足走。凝碧池头乐最愁，连昌宫里花亦丑。三精雾塞黑曈曈，天破地裂一无有。谁执弓矢救日月，仰泣旻天大号吼。贤者不入胜母里，义士耻饮盗泉水。丈夫立身乃大事，一失此足死亦耻。当知孔明杲卿辈，岿然三代古君子。吕尚磻溪钓文王，乃是汉唐人才尔。到今大坏不可救，鸱枭破獍咀唇齿。高瞠双眼视天下，黔首浑敦状如鬼。龙堆大漠鸟兽夷，舌捲音响蛮侏离。不类人形舞百怪，错乱天命灾群黎。营州羯狗猪龙形，讵能篡有唐丕基。太子即位灵武日，天开万仞磨崖碑。载定尊卑奠鳌极，一新正朔授人时。渐被日出月没处，梯航臣妾拜京师。黄旗紫盖东南兴，大火王气浮晴春。勿欺一成一旅微，少康犹能作之君。班超已著王命论，陈婴王陵毋生心。绛衣大冠大敌勇，今日岂无刘将军。田野豪杰久延颈，一呼而动云来奔。我当率之效驰驱，整顿乾坤明大伦。旧邦新命光前王，逆俗污染咸惟新。
昆明夜月光如练，上林朝花色如霰。花朝月夜动春心，谁忍相思不相见。
一江春水静微波，柔橹声中听棹歌。醉眼漫疑沧海小，客愁争似暮山多。飞飞北雁衔云去，叶叶南帆背日过。每念壮怀悲击楫，秣陵西望尚干戈。

九叹拼音解读：

gù guó yī qiān lǐ ，tā xiāng cǐ dú zhēng 。luàn shān yī yuǎn shù ，hán rì xià gū chéng 。dēng huǒ yàn chéng yuǎn ，chuān yuán rù wàng píng 。bú kān huí shǒu chù ，gū yàn rù yún míng 。
qì chuàng xún xiá sè ，chà chí ruò guàn nián 。zhàng rén dāo lǐ shù ，wén lǜ zǎo zhōu xuán 。tái gé huáng tú lǐ ，zān jū zǐ gài biān 。zūn róng zhēn bú tiǎn ，duān yǎ dú xiāo rán 。gòng xǐ yīn róng jiān ，féng zhāo bìng jí chán 。nán guò hài cāng zú ，běi sī qiāo lián mián 。fú niǎo zhǎng shā huì ，xī niú shǔ jun4 lián 。sù chē yóu tòng kū ，bǎo jiàn yù gāo xuán 。hàn dào zhōng xìng shèng ，wéi jīng yà xiàng chuán 。chōng róng biāo shì yè ，lěi luò yìng shí xián 。chéng fǔ shēn zhū xià ，jiāng hú miǎo jì tiān 。qǐ lóu guān shù dǐng ，fēi zhào fá táng qián 。yì mù yí fēng yàn ，jiā xiāo jí mù chán 。xìng cán xū bái shì ，jì duàn xiào lián chuán 。tóng rú jiāo yóu jìn ，xuān bēi sú shì qiān 。lǎo lái duō tì lèi ，qíng zài qiáng shī piān 。shuí jì fāng yú lǐ ，cháo nán jiāng shuài quán 。chūn qiū bāo biǎn lì ，míng qì zhòng shuāng quán 。
dú yǐ wēi lóu sì wàng yáo ，xìng huā chūn mò mǎ shēng jiāo 。chí biān bīng rèn nuǎn chū luò ，shān shàng xuě léng hán wèi xiāo 。xī sòng lǜ bō chuān jun4 zhái ，rì yí hóng yǐng dù cūn qiáo 。zhǔ rén nián shǎo duō qíng wèi ，xiào huàn jīn guī jiě ěr diāo 。
xiǎo nú xié kuāng lǜ yǎn rǎn ，xié rì guī zì dōng lín jiā 。qīng jīng wèi shì xiān zǐ jué ，líng táo de jiàn shī wēng kuā 。rén jiān zhèng wèi jìng hé zài ，tiān dì yù wù zhēn wú yá 。zǐ chún qīng xìng gèng bú è ，gāo qiū shuí fàn sān jiāng chá 。
yè yǐn bú zhī gèng lòu yǒng ，yú hān kùn rǎn cháo yáng 。tíng qián yīng yàn luàn sī huáng 。zuì mián yóu wèi qǐ ，huā yǐng mǎn qíng chuāng 。lián wài bào yán tiān sè hǎo ，shuǐ shěn yǐ rǎn luó shang 。tán láng yù qǐ chèn chūn kuáng 。jiā rén chēn bú yǔ ，pī miàn D878dīng xiāng 。
zāo shí bú xiáng è yáng jiǔ ，gòu miàn péng bìn sàng jiā gǒu 。sì yí jiāo qīn xiǎo yǎ fèi ，lǜ qí zǐ dì gōng fù mǔ 。fēng shǐ zhǎng shé gèn rén yù ，tiān zǐ xià diàn xiǎn zú zǒu 。níng bì chí tóu lè zuì chóu ，lián chāng gōng lǐ huā yì chǒu 。sān jīng wù sāi hēi tóng tóng ，tiān pò dì liè yī wú yǒu 。shuí zhí gōng shǐ jiù rì yuè ，yǎng qì mín tiān dà hào hǒu 。xián zhě bú rù shèng mǔ lǐ ，yì shì chǐ yǐn dào quán shuǐ 。zhàng fū lì shēn nǎi dà shì ，yī shī cǐ zú sǐ yì chǐ 。dāng zhī kǒng míng gǎo qīng bèi ，kuī rán sān dài gǔ jun1 zǐ 。lǚ shàng bō xī diào wén wáng ，nǎi shì hàn táng rén cái ěr 。dào jīn dà huài bú kě jiù ，chī xiāo pò jìng jǔ chún chǐ 。gāo chēng shuāng yǎn shì tiān xià ，qián shǒu hún dūn zhuàng rú guǐ 。lóng duī dà mò niǎo shòu yí ，shé juǎn yīn xiǎng mán zhū lí 。bú lèi rén xíng wǔ bǎi guài ，cuò luàn tiān mìng zāi qún lí 。yíng zhōu jié gǒu zhū lóng xíng ，jù néng cuàn yǒu táng pī jī 。tài zǐ jí wèi líng wǔ rì ，tiān kāi wàn rèn mó yá bēi 。zǎi dìng zūn bēi diàn áo jí ，yī xīn zhèng shuò shòu rén shí 。jiàn bèi rì chū yuè méi chù ，tī háng chén qiè bài jīng shī 。huáng qí zǐ gài dōng nán xìng ，dà huǒ wáng qì fú qíng chūn 。wù qī yī chéng yī lǚ wēi ，shǎo kāng yóu néng zuò zhī jun1 。bān chāo yǐ zhe wáng mìng lùn ，chén yīng wáng líng wú shēng xīn 。jiàng yī dà guàn dà dí yǒng ，jīn rì qǐ wú liú jiāng jun1 。tián yě háo jié jiǔ yán jǐng ，yī hū ér dòng yún lái bēn 。wǒ dāng lǜ zhī xiào chí qū ，zhěng dùn qián kūn míng dà lún 。jiù bāng xīn mìng guāng qián wáng ，nì sú wū rǎn xián wéi xīn 。
kūn míng yè yuè guāng rú liàn ，shàng lín cháo huā sè rú xiàn 。huā cháo yuè yè dòng chūn xīn ，shuí rěn xiàng sī bú xiàng jiàn 。
yī jiāng chūn shuǐ jìng wēi bō ，róu lǔ shēng zhōng tīng zhào gē 。zuì yǎn màn yí cāng hǎi xiǎo ，kè chóu zhēng sì mù shān duō 。fēi fēi běi yàn xián yún qù ，yè yè nán fān bèi rì guò 。měi niàn zhuàng huái bēi jī jí ，mò líng xī wàng shàng gàn gē 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

九叹相关翻译

④须臾：片刻，一会儿。烟尘清：比喻战斗结束。
⑹闲来垂钓碧溪上，忽复乘舟梦日边：这两句暗用典故：姜太公吕尚曾在渭水的磻溪上钓鱼，得遇周文王，助周灭商；伊尹曾梦见自己乘船从日月旁边经过，后被商汤聘请，助商灭夏。吕尚和伊尹都曾辅佐帝王建立不朽功业，诗人借此表明自己对从政仍有所期待。碧：一作“坐”。忽复：忽然又。

九叹相关赏析

文学价值
起首两句，以断语的形式出现。一是地上的苔藓，厚厚地铺了一层，颜色已现苍黑；一是壁上的题诗，墨迹隐约可辨，显示了陈年的特征。苔上着一“古”字，而题作则重于其“痕”，一苍一旧，呈现着荒凉残败的气象。前者反映自然，后者关合人事，这一起笔就定下了全曲的基调。

作者介绍

刘几 刘几（一○○八～一○八八），字伯寿，号玉华庵主（《风月堂诗话》），洛阳（今属河南）人。仁宗朝进士（清雍正《河南通志》卷四五）。通判邠州，知宁州。英宗时为秦凤总管。神宗时以秘书监致仕，隐居嵩山玉华峰下。哲宗元祐三年卒，年八十。