九思

九思原文：

读书头白苦无多，自判才名易灭磨。耆旧凋零霜后木，世情翻覆雨中荷。数家烟火惟闻哭，三月莺花谁复歌。薜荔绕垣茅屋小，缘君开径日相过。
三更月黑漏迟迟，正是同君永别时。残药已抛馀宿火，孤灯还照旧题诗。雁群入雾行应断，鹤子无阴和更悲。我欲吞声吞不得，杜鹃啼彻海东涯。
二宋久云远，遗风君庶几。才华试文战，政誉蔼王畿。梅岭方腾最，雪谿俄赋归。情亲今已矣，老泪不胜挥。
猛虎不怯敌，烈士无虚言。怯敌辱其班，虚言负其恩。爪牙欺白刃，果敢无前阵。须知易水歌，至死无悔吝。
扶臤双归锦水棺，旅魂聊慰首丘安。谁家门外松楸好，犹暴荒原夜雨寒。
三日雨行来款关，篝灯相语雪霾山。低回俗里未能免，只有对君非强颜。
粤有三贤，并时之选。顺德纯庵，励行不倦。澹轩廷尉，宦窭不闷。东轩麦子，中方外婉。粤是三贤，世辖德管。纯庵筮仕，视士如己。亦乃涖民，视民如子。乃晋风纪，芟弊振理。春如涖下，玉如洁己。澹轩作邑，守身如女，视民如子。民视澹轩，如父如母。匪予私云，语繇柱史。廿年仕禄，家栋壁倚。东轩麦子，早端趋轨。即之玉温，瞻之山峙。临江吉郡，古难化治。麦子贰治，璧如无訾。粤戴暨何，维侯维藩。粤麦伊何，司是布泉。并时才贤，并时茹连，并民所天。纯庵曰吁，予敢负民。澹轩曰吁，敢不畏天。东轩曰吁，予不畏民畏于天。渭氏曰吁，其勉旃。
铁崖仙人来自西崆峒，琼林宴罢随天风。天风散珠玉，乃在华顶峰。拔地一万八千丈，但见琼台瑶阙巀嶪撑青空。长松倚天不盈尺，桃花水与银河通。老仙独睨万物表，炯如秋水开夫容。火乌夜半吐东海，石桥飞渡天门龙。九重启金钥，千楹立綵虹。列仙夹仗冰雪容，中有晨肇双郎之窈窕，珊珊杂佩摇玲珑。胡麻饭初熟，上案双玉童。翩然迎老仙，笑语风云从。冰桃琥珀碗，霞液玻瓈钟。陶然一醉三千霜，酡颜相映扶桑红。归来笠泽成小隐，林屋洞访浮丘翁。下视东蒙尘土濛，蓬科万冢眠英雄。
葳蕤紫鸾鸟，口衔扶桑花。翱翔朝禹穴，双翼蔽天涯。禹穴龙葱云五彩，千峰竹箭连沧澥。玉简金书不可寻，香炉天柱依然在。为刑白马登天坛，冉冉龙舆望不还。四岳衣冠归郁水，诸侯玉帛待涂山。涂山南去阳明洞，酌酒秦皇三石瓮。白鹤吟笙射的来，仙人荡楫樵风送。樵风飒飒铸溪滨，当年此地成纯钧。雷公为鼓阴阳炭，天帝来看龙虎文。烂如列星罗太乙，皎若芙蓉含夜月。登高山兮临深渊，一麾敌国皆流血。嗟予亦是风胡流，心与天通事远游。君王未雪夫椒耻，臣子难宽范蠡谋。玩弄仇雠股掌上，六千君子为吾养。繇来举事随天时，阴谋逆德蹈危机。天地相参功乃就，援枹提鼓莫迟迟。避迟兮奈何，冲风忽起澥扬波。逢君玄夷苍水使，授受天书鸟迹多。承以文璜覆盘石，昔年宛委山中得。深藏不使鬼神知，默诵尝将符谶测。符谶今归大帻人，云台二十八星陈。我着羊裘渔大泽，君攀凤翼上天津。天津迢遥接具茨，牧童七岁为轩师。天授英雄非偶尔，何减黄公遇下邳。
抱琴花夜不胜春，独奏相思泪满巾。第五指中心最恨，数声呜咽为何人。湘娥不葬九疑云，楚水连天坐忆君。惟有啼乌旧名在，忍教呜咽夜长闻。

九思拼音解读：

dú shū tóu bái kǔ wú duō ，zì pàn cái míng yì miè mó 。qí jiù diāo líng shuāng hòu mù ，shì qíng fān fù yǔ zhōng hé 。shù jiā yān huǒ wéi wén kū ，sān yuè yīng huā shuí fù gē 。bì lì rào yuán máo wū xiǎo ，yuán jun1 kāi jìng rì xiàng guò 。
sān gèng yuè hēi lòu chí chí ，zhèng shì tóng jun1 yǒng bié shí 。cán yào yǐ pāo yú xiǔ huǒ ，gū dēng hái zhào jiù tí shī 。yàn qún rù wù háng yīng duàn ，hè zǐ wú yīn hé gèng bēi 。wǒ yù tūn shēng tūn bú dé ，dù juān tí chè hǎi dōng yá 。
èr sòng jiǔ yún yuǎn ，yí fēng jun1 shù jǐ 。cái huá shì wén zhàn ，zhèng yù ǎi wáng jī 。méi lǐng fāng téng zuì ，xuě jī é fù guī 。qíng qīn jīn yǐ yǐ ，lǎo lèi bú shèng huī 。
měng hǔ bú qiè dí ，liè shì wú xū yán 。qiè dí rǔ qí bān ，xū yán fù qí ēn 。zhǎo yá qī bái rèn ，guǒ gǎn wú qián zhèn 。xū zhī yì shuǐ gē ，zhì sǐ wú huǐ lìn 。
fú qiān shuāng guī jǐn shuǐ guān ，lǚ hún liáo wèi shǒu qiū ān 。shuí jiā mén wài sōng qiū hǎo ，yóu bào huāng yuán yè yǔ hán 。
sān rì yǔ háng lái kuǎn guān ，gōu dēng xiàng yǔ xuě mái shān 。dī huí sú lǐ wèi néng miǎn ，zhī yǒu duì jun1 fēi qiáng yán 。
yuè yǒu sān xián ，bìng shí zhī xuǎn 。shùn dé chún ān ，lì háng bú juàn 。dàn xuān tíng wèi ，huàn jù bú mèn 。dōng xuān mài zǐ ，zhōng fāng wài wǎn 。yuè shì sān xián ，shì xiá dé guǎn 。chún ān shì shì ，shì shì rú jǐ 。yì nǎi lì mín ，shì mín rú zǐ 。nǎi jìn fēng jì ，shān bì zhèn lǐ 。chūn rú lì xià ，yù rú jié jǐ 。dàn xuān zuò yì ，shǒu shēn rú nǚ ，shì mín rú zǐ 。mín shì dàn xuān ，rú fù rú mǔ 。fěi yǔ sī yún ，yǔ yáo zhù shǐ 。niàn nián shì lù ，jiā dòng bì yǐ 。dōng xuān mài zǐ ，zǎo duān qū guǐ 。jí zhī yù wēn ，zhān zhī shān zhì 。lín jiāng jí jun4 ，gǔ nán huà zhì 。mài zǐ èr zhì ，bì rú wú zī 。yuè dài jì hé ，wéi hóu wéi fān 。yuè mài yī hé ，sī shì bù quán 。bìng shí cái xián ，bìng shí rú lián ，bìng mín suǒ tiān 。chún ān yuē yù ，yǔ gǎn fù mín 。dàn xuān yuē yù ，gǎn bú wèi tiān 。dōng xuān yuē yù ，yǔ bú wèi mín wèi yú tiān 。wèi shì yuē yù ，qí miǎn zhān 。
tiě yá xiān rén lái zì xī kōng dòng ，qióng lín yàn bà suí tiān fēng 。tiān fēng sàn zhū yù ，nǎi zài huá dǐng fēng 。bá dì yī wàn bā qiān zhàng ，dàn jiàn qióng tái yáo què jié yè chēng qīng kōng 。zhǎng sōng yǐ tiān bú yíng chǐ ，táo huā shuǐ yǔ yín hé tōng 。lǎo xiān dú nì wàn wù biǎo ，jiǒng rú qiū shuǐ kāi fū róng 。huǒ wū yè bàn tǔ dōng hǎi ，shí qiáo fēi dù tiān mén lóng 。jiǔ zhòng qǐ jīn yào ，qiān yíng lì cǎi hóng 。liè xiān jiá zhàng bīng xuě róng ，zhōng yǒu chén zhào shuāng láng zhī yǎo tiǎo ，shān shān zá pèi yáo líng lóng 。hú má fàn chū shú ，shàng àn shuāng yù tóng 。piān rán yíng lǎo xiān ，xiào yǔ fēng yún cóng 。bīng táo hǔ pò wǎn ，xiá yè bō li zhōng 。táo rán yī zuì sān qiān shuāng ，tuó yán xiàng yìng fú sāng hóng 。guī lái lì zé chéng xiǎo yǐn ，lín wū dòng fǎng fú qiū wēng 。xià shì dōng méng chén tǔ méng ，péng kē wàn zhǒng mián yīng xióng 。
wēi ruí zǐ luán niǎo ，kǒu xián fú sāng huā 。áo xiáng cháo yǔ xué ，shuāng yì bì tiān yá 。yǔ xué lóng cōng yún wǔ cǎi ，qiān fēng zhú jiàn lián cāng xiè 。yù jiǎn jīn shū bú kě xún ，xiāng lú tiān zhù yī rán zài 。wéi xíng bái mǎ dēng tiān tán ，rǎn rǎn lóng yú wàng bú hái 。sì yuè yī guàn guī yù shuǐ ，zhū hóu yù bó dài tú shān 。tú shān nán qù yáng míng dòng ，zhuó jiǔ qín huáng sān shí wèng 。bái hè yín shēng shè de lái ，xiān rén dàng jí qiáo fēng sòng 。qiáo fēng sà sà zhù xī bīn ，dāng nián cǐ dì chéng chún jun1 。léi gōng wéi gǔ yīn yáng tàn ，tiān dì lái kàn lóng hǔ wén 。làn rú liè xīng luó tài yǐ ，jiǎo ruò fú róng hán yè yuè 。dēng gāo shān xī lín shēn yuān ，yī huī dí guó jiē liú xuè 。jiē yǔ yì shì fēng hú liú ，xīn yǔ tiān tōng shì yuǎn yóu 。jun1 wáng wèi xuě fū jiāo chǐ ，chén zǐ nán kuān fàn lí móu 。wán nòng chóu chóu gǔ zhǎng shàng ，liù qiān jun1 zǐ wéi wú yǎng 。yáo lái jǔ shì suí tiān shí ，yīn móu nì dé dǎo wēi jī 。tiān dì xiàng cān gōng nǎi jiù ，yuán bāo tí gǔ mò chí chí 。bì chí xī nài hé ，chōng fēng hū qǐ xiè yáng bō 。féng jun1 xuán yí cāng shuǐ shǐ ，shòu shòu tiān shū niǎo jì duō 。chéng yǐ wén huáng fù pán shí ，xī nián wǎn wěi shān zhōng dé 。shēn cáng bú shǐ guǐ shén zhī ，mò sòng cháng jiāng fú chèn cè 。fú chèn jīn guī dà zé rén ，yún tái èr shí bā xīng chén 。wǒ zhe yáng qiú yú dà zé ，jun1 pān fèng yì shàng tiān jīn 。tiān jīn tiáo yáo jiē jù cí ，mù tóng qī suì wéi xuān shī 。tiān shòu yīng xióng fēi ǒu ěr ，hé jiǎn huáng gōng yù xià pī 。
bào qín huā yè bú shèng chūn ，dú zòu xiàng sī lèi mǎn jīn 。dì wǔ zhǐ zhōng xīn zuì hèn ，shù shēng wū yān wéi hé rén 。xiāng é bú zàng jiǔ yí yún ，chǔ shuǐ lián tiān zuò yì jun1 。wéi yǒu tí wū jiù míng zài ，rěn jiāo wū yān yè zhǎng wén 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

九思相关翻译

②一窗间：指画幅不大。
②风尘：指安史之乱导致的连年战火。诸弟：杜甫四弟：颖、观、丰、占。只杜占随他入蜀，其他三弟都散居各地。

九思相关赏析

“江桥掩映──暮帆迟”。极目远眺，但见江桥掩映于枫林之中；日已垂暮，而不见那人乘船归来。“掩映”二字写出枫叶遮住望眼，对于传达诗中人焦灼的表情是有帮助的。词属双声，念来上口。有此二字，形成句中排比，声调便曼长而较“江桥暮帆迟”为好听。
起笔直写月光，与题目相照应，“玉华寒，冰壶冻”，垂虹桥上的月色皎洁明净，清寒得如同盛满冰水的壶。开头两句以“冰壶”来比喻月色，生动传神地表现出月色的皎洁清亮。“云间玉兔，水面苍龙”，月光的清辉洒满大地，抬头仰望天空，看到的是一轮明月在云间游走；低头远望大地，看到垂虹桥如长龙一般盘踞在吴江上。相传，生活在月中的嫦娥有一只玉兔，此处用“玉兔”代指明月，将明月在云间出没的姿态表现得淋漓尽致。而将垂虹桥比作“水面苍龙”，则将垂虹桥盘踞水上，似要腾空而起的雄伟气势写尽。
此曲描写久旱雨后，天地间充满生机，农民和作者自己都极为喜悦的心情，反映出作者对农民疾苦的关心和同情。全曲紧紧围绕着“喜雨”二字，充分表现了作者的忧民爱民之心、与民同乐之情。语言通俗易懂，朴实无华，一气呵成，浑然天成。

作者介绍

石安民 石安民，生卒年待考。宋代官吏。字惠叔,广西桂林人。宋绍兴十五年（1145）进士,曾任象州判官,执法严明,决狱明恕。后分教廉、藤二州,提倡德教,文风大振。早年曾从沈晦、胡寅游，受知于张浚。能文善诗,博学多能,与其弟安行、安时并称"三石"。后知吉阳军,未赴而卒。著有《惠叔文集》。