杜秋娘诗

杜秋娘诗原文：

十载不登江上寺，旧栽松树拂云长。非因避俗来空刹，正爱谈玄坐石床。幡外日移双塔影，麈边风递杂花香。问僧谁作兹山偈，犹是前朝苏雪堂。
愁把芳年老狭邪，欲寻铅汞洗铅华。西园公子求遗佩，南岳夫人赠紫霞。翠袖正宜过碧海，朱颜偏可饵丹砂。玉声已奏仙家乐，不向江心抱琵琶。
良人远戍玉门关，十度花开未遣还。但使报君心胆赤，莫教愁别鬓毛斑。
当年五岭屐痕斑，五岳从今次第攀。游遍写将图画里，梅花一夜满名山。
堂堂邑城东，辟地迁乡学。流水环西偏，好山绕南郭。青衿来游歌，济济见头角。所求在诗书，所习惟礼乐。许侯善作兴，士类忻有托。咏歌付菁莪，践履由矩彟。儒宫旧湫隘，脩饰重开拓。堂前势峥嵘，堂后地宽绰。便思藏古书，倏尔创高阁。造化为主张，鬼神助咨度。众材纷积聚，群匠事砻斲。名区轶飞尘，危构撑碧落。檐楹绚青紫，壁槛明丹垩。风棂接朱户，月牖连翠箔。千金购图籍，万卷充栋桷。六经最严整，百氏纷交错。标题别牙签，启闭时锁钥。奎光映虹霓，文字丽金艧。芸香剩熏渍，缣素互联络。能吞石渠富，足助张华博。胡何经世变，兵燹肆炎恶。荡然成灰尘，况又遭攘掠。阁非灵光存，书似秦坑虐。玉毁惊椟亡，珠逃为川涸。谁能复兴脩，政剧吏孱弱。风流校书郎，夙抱经世略。忻然兴义举，不吝发私橐。规模出胸次，功效归咄诺。勤劳仅逾时，轮奂忽如昨。众难君独易，远迩为惊愕。文溪前有记，梅外能继作。岂徒誇目前，实以视绵邈。迩来复中否，繁盛沦寂寞。名馀铁炉步，事叹令威鹤。尘埃冷蠹鱼，风雨留蜗壳。基荒草色新，碑古苔痕剥。巍巍弦诵区，依旧等硗埆。悠悠乾坤内，斯道还自若。世人急功利，亦或重名爵。宁知一编中，至味堪咀嚼。尝闻上古时，浑沌凝太朴。后来书契兴，文籍渐昭焯。图书最幽赜，坟典终灏噩。斯时岂无书，未易窥浑璞。天生鲁仲尼，元气属斟酌。道传鲁氏唯，才竭颜生卓。六经集大成，中或劳笔削。一从垂宪来，千古传木铎。经秦已煨烬，出汉还穿凿。遗编在天下，谁为订纯驳。隋唐迄五代，光焰存一爝。莫能探渊微，徒尔读糟粕。五星聚奎躔，二水溯濂洛。真儒相继出，绪统悬掌握。片言万里具，一发千钧著。文风资阐扬，圣道赖宣廓。时人好藏书，彼此如有约。建阳与吴郡，两记争融爚。吾邦故文献，此举殊卓荦。声华动乡国，名教等山岳。我生已后时，偶被诗书缚。未能万卷破，徒事一鞭着。结网因羡鱼，不耕敢求穫。植根思深培，举步虑前却。词章乃馀事，富贵非可乐。书中有至宝，岂但殊圭珏。常亲一灯青，不管双鬓皬。匪图身有馀，亦使心无怍。泮中昔游观，陈迹嗟落莫。池芹尚清香，坛杏转盘礴。丝竹遗声音，鸢鱼自飞跃。废兴自相寻，气运有回薄。眷兹风化本，可忍成萧索。凭谁绍前功，且以开后觉。我愿记其成，新碑为磨琢。
挺秀古灵基，来为学子师。壮心存远业，余力付新诗。阔步云霄了，细吟风月宜。老来无软语，敢以此相期。
昔年曾此驻游踪，春日春灯照玉骢。为忆同车携手处，相劳斗酒断桥东。
结束藤花箧，长谣去海滨。千山初跃马，万里独依人。是事犹存舌，随场且见身。为君谢长剑，今日有风尘。

杜秋娘诗拼音解读：

shí zǎi bú dēng jiāng shàng sì ，jiù zāi sōng shù fú yún zhǎng 。fēi yīn bì sú lái kōng shā ，zhèng ài tán xuán zuò shí chuáng 。fān wài rì yí shuāng tǎ yǐng ，zhǔ biān fēng dì zá huā xiāng 。wèn sēng shuí zuò zī shān jì ，yóu shì qián cháo sū xuě táng 。
chóu bǎ fāng nián lǎo xiá xié ，yù xún qiān gǒng xǐ qiān huá 。xī yuán gōng zǐ qiú yí pèi ，nán yuè fū rén zèng zǐ xiá 。cuì xiù zhèng yí guò bì hǎi ，zhū yán piān kě ěr dān shā 。yù shēng yǐ zòu xiān jiā lè ，bú xiàng jiāng xīn bào pí pá 。
liáng rén yuǎn shù yù mén guān ，shí dù huā kāi wèi qiǎn hái 。dàn shǐ bào jun1 xīn dǎn chì ，mò jiāo chóu bié bìn máo bān 。
dāng nián wǔ lǐng jī hén bān ，wǔ yuè cóng jīn cì dì pān 。yóu biàn xiě jiāng tú huà lǐ ，méi huā yī yè mǎn míng shān 。
táng táng yì chéng dōng ，pì dì qiān xiāng xué 。liú shuǐ huán xī piān ，hǎo shān rào nán guō 。qīng jīn lái yóu gē ，jì jì jiàn tóu jiǎo 。suǒ qiú zài shī shū ，suǒ xí wéi lǐ lè 。xǔ hóu shàn zuò xìng ，shì lèi xīn yǒu tuō 。yǒng gē fù jīng é ，jiàn lǚ yóu jǔ yuē 。rú gōng jiù qiū ài ，yǒu shì zhòng kāi tuò 。táng qián shì zhēng róng ，táng hòu dì kuān chāo 。biàn sī cáng gǔ shū ，shū ěr chuàng gāo gé 。zào huà wéi zhǔ zhāng ，guǐ shén zhù zī dù 。zhòng cái fēn jī jù ，qún jiàng shì lóng zhuó 。míng qū yì fēi chén ，wēi gòu chēng bì luò 。yán yíng xuàn qīng zǐ ，bì kǎn míng dān è 。fēng líng jiē zhū hù ，yuè yǒu lián cuì bó 。qiān jīn gòu tú jí ，wàn juàn chōng dòng jué 。liù jīng zuì yán zhěng ，bǎi shì fēn jiāo cuò 。biāo tí bié yá qiān ，qǐ bì shí suǒ yào 。kuí guāng yìng hóng ní ，wén zì lì jīn wò 。yún xiāng shèng xūn zì ，jiān sù hù lián luò 。néng tūn shí qú fù ，zú zhù zhāng huá bó 。hú hé jīng shì biàn ，bīng xiǎn sì yán è 。dàng rán chéng huī chén ，kuàng yòu zāo rǎng luě 。gé fēi líng guāng cún ，shū sì qín kēng nuè 。yù huǐ jīng dú wáng ，zhū táo wéi chuān hé 。shuí néng fù xìng yǒu ，zhèng jù lì chán ruò 。fēng liú xiào shū láng ，sù bào jīng shì luè 。xīn rán xìng yì jǔ ，bú lìn fā sī tuó 。guī mó chū xiōng cì ，gōng xiào guī duō nuò 。qín láo jǐn yú shí ，lún huàn hū rú zuó 。zhòng nán jun1 dú yì ，yuǎn ěr wéi jīng è 。wén xī qián yǒu jì ，méi wài néng jì zuò 。qǐ tú kuā mù qián ，shí yǐ shì mián miǎo 。ěr lái fù zhōng fǒu ，fán shèng lún jì mò 。míng yú tiě lú bù ，shì tàn lìng wēi hè 。chén āi lěng dù yú ，fēng yǔ liú wō ké 。jī huāng cǎo sè xīn ，bēi gǔ tái hén bāo 。wēi wēi xián sòng qū ，yī jiù děng qiāo què 。yōu yōu qián kūn nèi ，sī dào hái zì ruò 。shì rén jí gōng lì ，yì huò zhòng míng jué 。níng zhī yī biān zhōng ，zhì wèi kān jǔ jiáo 。cháng wén shàng gǔ shí ，hún dùn níng tài pǔ 。hòu lái shū qì xìng ，wén jí jiàn zhāo chāo 。tú shū zuì yōu zé ，fén diǎn zhōng hào è 。sī shí qǐ wú shū ，wèi yì kuī hún pú 。tiān shēng lǔ zhòng ní ，yuán qì shǔ zhēn zhuó 。dào chuán lǔ shì wéi ，cái jié yán shēng zhuó 。liù jīng jí dà chéng ，zhōng huò láo bǐ xuē 。yī cóng chuí xiàn lái ，qiān gǔ chuán mù duó 。jīng qín yǐ wēi jìn ，chū hàn hái chuān záo 。yí biān zài tiān xià ，shuí wéi dìng chún bó 。suí táng qì wǔ dài ，guāng yàn cún yī jué 。mò néng tàn yuān wēi ，tú ěr dú zāo pò 。wǔ xīng jù kuí chán ，èr shuǐ sù lián luò 。zhēn rú xiàng jì chū ，xù tǒng xuán zhǎng wò 。piàn yán wàn lǐ jù ，yī fā qiān jun1 zhe 。wén fēng zī chǎn yáng ，shèng dào lài xuān kuò 。shí rén hǎo cáng shū ，bǐ cǐ rú yǒu yuē 。jiàn yáng yǔ wú jun4 ，liǎng jì zhēng róng yuè 。wú bāng gù wén xiàn ，cǐ jǔ shū zhuó luò 。shēng huá dòng xiāng guó ，míng jiāo děng shān yuè 。wǒ shēng yǐ hòu shí ，ǒu bèi shī shū fù 。wèi néng wàn juàn pò ，tú shì yī biān zhe 。jié wǎng yīn xiàn yú ，bú gēng gǎn qiú hù 。zhí gēn sī shēn péi ，jǔ bù lǜ qián què 。cí zhāng nǎi yú shì ，fù guì fēi kě lè 。shū zhōng yǒu zhì bǎo ，qǐ dàn shū guī jué 。cháng qīn yī dēng qīng ，bú guǎn shuāng bìn hé 。fěi tú shēn yǒu yú ，yì shǐ xīn wú zuò 。pàn zhōng xī yóu guān ，chén jì jiē luò mò 。chí qín shàng qīng xiāng ，tán xìng zhuǎn pán bó 。sī zhú yí shēng yīn ，yuān yú zì fēi yuè 。fèi xìng zì xiàng xún ，qì yùn yǒu huí báo 。juàn zī fēng huà běn ，kě rěn chéng xiāo suǒ 。píng shuí shào qián gōng ，qiě yǐ kāi hòu jiào 。wǒ yuàn jì qí chéng ，xīn bēi wéi mó zhuó 。
tǐng xiù gǔ líng jī ，lái wéi xué zǐ shī 。zhuàng xīn cún yuǎn yè ，yú lì fù xīn shī 。kuò bù yún xiāo le ，xì yín fēng yuè yí 。lǎo lái wú ruǎn yǔ ，gǎn yǐ cǐ xiàng qī 。
xī nián céng cǐ zhù yóu zōng ，chūn rì chūn dēng zhào yù cōng 。wéi yì tóng chē xié shǒu chù ，xiàng láo dòu jiǔ duàn qiáo dōng 。
jié shù téng huā qiè ，zhǎng yáo qù hǎi bīn 。qiān shān chū yuè mǎ ，wàn lǐ dú yī rén 。shì shì yóu cún shé ，suí chǎng qiě jiàn shēn 。wéi jun1 xiè zhǎng jiàn ，jīn rì yǒu fēng chén 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

杜秋娘诗相关翻译

⑥出师表：诸葛亮出师伐魏之前，上表给蜀汉后主刘禅，表明白己为统一事业奋斗到底的决心。鬼神泣壮烈：鬼神也被诸葛亮的壮烈精神感动得流泪。渡江楫：东晋爱国志士祖逖率兵北伐，渡长江时，敲着船桨发誓北定中原，后来终于收复黄河以南失地。楫：船桨。胡羯：古代对北方少数民族的称呼。
③俶载：指始事，开始从事某种工作。

杜秋娘诗相关赏析

第三句语意直白，不像再有什么故实，但仍使读者不禁联想起杜牧的《叹花》：“自是寻春去较迟，不须惆怅怨芳时。狂风落尽深红色，绿叶成阴子满枝。”“狂风落尽深红色”，不就是“落花”命运的写照。作者在“绿叶成阴”即所谓“枝上翠阴”中，还添上了“鹧鸪”的悲啼，让它来悲挽落花的飞尽。元诗人萨都剌《过嘉兴》：“春风一曲鹧鸪吟，花落莺啼满城绿。”可见“啼鹧鸪”确是落花时节固有的景观。
最后“寄与不寄间，妾身千万难。”这两句是前两句矛盾心理的归结，又是女主人公情感的扩展，隐约表现出她时而欲寄，时而不寄，时而担心“君不还”，时而忧虑“君又寒”，每一踌躇，每一反复，都在思念、关切和痛苦的感情。

作者介绍

祝穆 祝穆(?～1255年)，少名丙，字伯和，又字和甫，晚年自号“樟隐老人”。祖籍婺源（今属江西），曾祖祝确为朱熹的外祖父，父康国是朱熹表弟，跟随熹母祝氏居崇安。